Bedel

Ne tüy gibi hafifim ne kar gibi beyazım

Soluğum dar gelir ciğerlerime

Günahlarımın çokluğundan belki

Sola çeker yürürken adımlarım

Tövbeleri çoktan düşürdüm dilimden

Kaburgamın tam ortasında küfürü duyarım

Ah şu mazi, eski günler

Ne helalinden yedim ne de haramım

Kan kokuyor geçtiğim sokaklar

Burnumdan oluk oluk kan akıyor

Acıttığım canlar kadar acıyor canım

Yanıyorum el değmemiş yerlerimden

Az ya da çok değilim tam kararım

Ah şu mazimiz, eski günlerimiz

Ne biraz kârım ne külli zararım

Toprak oluyor omuz verdiğim aşklar

Mezarlarında morundan menekşeler açıyor

Sen, ben, o, hepimiz yarım

Açılıyor aramız ıslak göklerden

Kuraksan bardaktan boşanırcasına yağarım

Lakin, ne güzüm artık sana ne de baharım